رعایت قالب زندگی..

می‌گفت.. :

دیگه هیچ وقت هیچی درست نمی‌شه.. 

گفتم..:

مهمه که انسان انرژیش رو کجا میذاره.. مهمه که توجهش رو به چی میده و توی چه مسیری زمان میذاره و پیش میره.. تو توجهت و انرژیت رو روی قالب زندگی اصلی خودت نمیذاری.. برای چیزهای جانبی توجه و زمان و انرژی میذاری!...

گفت..:

خب اونا هم مهمند.. مگه غیر از راست میگم؟.. مگه حق با من نیست؟..

گفتم.. :

چرا، تو درست میگی.. اما همه انسان ها بسیار متفاوت فکر می‌کنند و هیچ کس نظر دیگری رو کامل و در جزئیات قبول نداره.. و این طبیعیه که تو نظرات خاص و سطح بالاتر خودت رو داشته باشی.. این که خوبه، و باید خوشحال باشی.. اگه این طرز فکر بالاتر خوشحالت نمیکنه، یعنی قالب زندگی اصلی خودت رو که با اون تعریف میشی رعایت نمیکنی.. اما اون فرد با طرز فکر سطح پایین تر، قالب زندگی و مسیر خودش رو رعایت کرده.. و این موجب غلبه افراد با دیدگاه سطح پایین تر میشه.... 

حق با توئه.. اما تو توی جاده فرعی انرژی میذاری و توجهت رو به حواشی و جوانبی میدی که اگه تلاش و توجهت تو مسیر اصلیت بود، اصلا دوست نداشتی وقت و توجه ارزشمندت رو برای اون حواشی تلف کنی.. در حالیکه همون عقائد و دیدگاه ها رو همچنان داشتی.. اما دیگه آنچنان احساس قدرت میکردی که کسر شأنت میشد به اشتباهات هر کسی بها بدی.. بس‌که اشتباه بودن و سطح پایین بودن دیدگاه اون طرف برات بدیهی بود.. چون که 100 آمد 90 هم پیش ماست.. 

تأملی کرد و گفت.. :

اما یه کم سخته که بیفتی تو مسیر اصلی خودت.. پیامدهای گذشته مانع ایجاد میکنه تو رعایت قالب درست زندگی اصلی.. 

گفتم.. :

تا اونجا که میشه.. بالاخره اراده ت باید این باشه..